آخــــریـــن تــکــه یے قــلبـــم را بــه پـــروانــه ایے دادم
که رنــگ پــــرهــایــش ســویے دیـــدن را از مـــن گرفــتــــ
به اون دادم چـــون از تـمـــامــی چــیـــزهـــایے
کـــه دور و بـــرم بـــود پــاکــ تـــر بـــود
حـتی از حـــوض آبــی کـــلبــه یے تــنـــهایے ام . . .
