هـمــیشـه بـهــم مــیگـفـت :

زنــدگـیـمــی . . . !

وقـتی رفــــــت ،

بــهـش گــفـتـم :

مـگه زنـــدگــیـت نــبــودم ؟؟!

گــفــت :

آدم بـــرای رســـیـدن بـه عــشقـش بـایــد از زنـدگـیـش بـگــذره . . .