بــچه بـــودیم از آســـمان بــاران مـــی آمـــــــــد
بـــزرگ شـــده ایـــم از چـــشمهایمــان مــی آیــــــــد!
بــــچه بـــودیم دل درد هــا را بــه هـــزار نــاله مــی گــفتیم هـــمه مــی فـهمــیدند
بــــزرگ شــده ایـــم درد دل را بــه صــــد زبــان بــه کــسی مــی گـــوییم ...
هــیچ کــس نــمی فهمـــد....
بـــچه بــــودیـم بــستنی مــان را گــاز مــی زدند قـــیامت بــه پــا مــی کردیـــم!
چــه بــــیهــوده بـــزرگ شــــدیم...
روحـــمان را گــاز مـــیزنـنـد ، مــی خــندیم
