وقـتـی گــرســنـه ای یــه لـقـمـه نـــون خــوشـبـخـتـیـتـه . . .
وقـتی تـشـنـه ای یـه قـطــره آب خــوشـبـخـتـیـتـه . . .
وقـتـی خــوابــت مــیـاد یــه چــرت کــوچـیـک خــوشـبـخـتـیـتـه . . .
خــوشـبـخـتی یــه مـشـتی از لـحـظـاتـه . . .
یـه مشـت از نـقـطه هـای ریــز که وقـتـی کـنار هـم قــرار می گـیـرنـد ،
یـه خـط رو می ســازن بـه اســم زنــدگی . . .
قــدر خــوشـبـخـتی هـاتـونـو بـدونـیـد
خــوشـبـخـتـیــه تـک تـکـتـون آرزومــه . . . ツ
`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´
ܔܜܔ تـــــــــــــــقـــدیــــم بــه عــــاشــقــان رویــــــــای خـــــــــیس ܔܜܔ
`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´`*•.¸¸.•*´
آنگاه که غرور کسی را له می کنی
آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی
آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی
آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری
آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش رانشنوی
آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری
می خواهم بدانم دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی
تا برای خوشبختی خود دعا کنی؟
«سهراب سپهری»
در خلــوت دلــم . . .
بـخــاطــر تـمــام دلــواپــسی هــام ، بــرای تـسکیــن دل بـی قــرارم ،
بــرای تیـمـار زخــم هــایــم ،
بــرای خشـکـ کــردن چشــم هــای خـیـس لحـظات انتـظارم ،
بــرای بــاور صـــداقــت و زدودن ســیاهــی اعـتــمـاد ،
بــرای روشـنـی کــوره راه زنــدگـیــم ،
بــرای لمــس خــوشـبخـتی و فــریادی از تــه دل ،
بــرای شـکسـتن قلـم تـقــدیــر و تـفکــر منـجمـد انـسـان هــا ،
بــرای فــرو ریـخـتـن نمــیشودهــا و شـکستن حـصــار دل ،
بهـــــــانه ایی شـو و بیـــــا . . . !!!
