از هــمــان روزی کــه در بــاران ســـوارم کـــرده ای
بــا نـگـاهــت هـیــچ مـیـدانـی چــه کـارم کــرده ای ؟
بـا تـو تـنـهـا یـک خـیـابــان هـمـسـفــر بــودم ولـی
بـا هـمـان یـک لـحـظـه عـمـری بـی قــرارم کــرده ای
جــرعــه‌ای لـبـخـنـد گـیــرا از شــراب جــامــدت
بــر دلــم پـاشــیــده‌ای ، دائــم ، خـمــارم کــرده ای
مــوج مــویــت بــرده و غــرق خـیـالــم کـرده اســت
روســری روی ســرت بــود و دچـارم کــرده ای !
تــازه فـهـمــیـدم کـه حـافـظ در چــه دامـی شـد اسـیـر
بــا نـگاهــت ، خـنــده‌ات ، مــویــت ، شــکـارم کــرده ای
در خـیـابـان اولــیـن عــابــر مـنـم هــر صـبـح زود
در هـمــان جـایی کـه روزی غـصـه دارم کـرده ای
رأس ســاعـت مـیـرسی ، مـی‌بیـنـمـت ، رد مـیـشـوی
کـم مـحـلی مـی کـنی ، بـی اعـتـبـارم کـرده ای
مــن مـهـنـدس بـوده‌ام ، دلــدادگـی شــأنـم نـبـود !
تــازگی هـا گـل فــروشی تــازه کـارم کـرده ای !
در نـگاه دیـگـران پـیـش از تـو عـاقــل بــوده‌ام
خــوب کـردی آمــدی ، مـجــنـون تـبـارم کــرده ای
در « ولا الــضـالــیـن » حـمـدم خـدشـه‌ای وارد نـبـود
وای مــن ! مـحـتـاج یـک رکـعـت شـمـارم کـرده ای !
« مهدى ذوالقدر »
