وقـتی یـه چـیــزی بـهـت میـگـه حـــرصـت دراد... 

بـرمـیگــردی و بـا اخـــم نـگاش میـکـنی و یــه ضــربـه مـیـزنی 

بـه بـازوش کـه بـگی خـیلی بـدی... 

امــا تنـهـا کاری که اون مـیکنـه یـه لبـخـنـد مـیـزنـه و مـیگـه : 

زدی؟!...مـنــو زدی؟بـاشه...! 

قـهــر مـیکـنـه و روشـو بـرمـیگـردونـه ...

اونـجــاس کـه دلـت میـگیـره...اسـمشـو بـا تـمــام عـشـق صــدا میـکـنی 

دسـتـاتـو میـگیـره و میـگـه جــونـم؟ شــوخی کــردمــو مـیـبرتـت تـو آغـوشـش....

چـشـاتــو میـبنـدی و دلــت آروم میـگـیـره!!! 

اونـجــاس کــه مـیگی خــدایــا ازم نـگـیـرش...