ܠخــتـرڪــ قـصـــــه اگـــر بـاشــــܨ . . .
مــܨ بینــܨ ،
بـــه تـنـهـایــܨ بـایــــܠ بـــــه ܠوش بـکـشـــܨ
نـگـــــاهِ مـــــرܠی را
کـــه سـنـگـیـنــܨ مــܨ کـنـــــܠ
رویِ لـحـظـــــه هـــایِ « نـبــــوܠنــَش » !
یـــه احســاســܨ بـــه تـــو ܠارم ، یـــه جـــوری از تــو ســرشــارم
یـڪـم ایــن حــس رو بــاور ڪـن ، ڪـه بــی وقــفـه ܠوســـت دارم
درد مـی کــشــم ، درد !
هـــم تـلخ اســـت هـــم ارزان
هـــم گـیـرایـیـش بـالاســـت !
هــم ایـنـکه تـابـلـو نـمی شــوم و رفـیـقی که مــرا بـه درد مـعـتـاد کـــرد
نـابـاب نـبــود ،
اتـفاقا بـاب بـاب بــود فـقـط نـگفـتـه بــود کـه
مـانــدنی نـیـسـت ، هـمـیـن . . . !
-------------------------------------------------------
ارسال شده توسط : Nazdare_kija