هــــر گـــــاه از شــــدت تـنهـــایــی هـــــــــوس اعــتمــادی دوبــــاره بــــه ســـــرم مـی زنــد ...

خــنجـــر خــیانــتی را کــه در پــشـتم فـــرو رفــته در مــی آورم ...

صــیقــلی عــــاشـقـانـه... انــدکی نمــک بـــه رویــش...

نـــوازشــش کـــرده و دوبـــاره ســر جــاییش می گـــذارم...!!!

از قـــــــول مــــن به آن لــعنــتی بـــگــــــــویید : خــیالـــش تـخــــت !

منــه دیـــوانه هـنـــوز بــه خـنجـــرش هـــم وفــــا دارم....