مــاه ڪِﮧ هَـمیشـﮧ پُشــتــِـ اَبـر نَمےمـانَد!
گاهے هَـــم پُشـتــِـ دَستـــ هـاےِ تُـو مےمانَـد ،
وَقتے گِـریـه مےڪُنےِ ...
درميان من و تو فاصله هاست
گاه مي انديشم
مي تواني تو به لبخندي اين فاصله را برداري
تو توانايي بخشش را داري
دست هاي تو توانايي آن را دارد
که مرا
زندگاني بخشد
چشمهاي تو به من مي بخشد
شور عشق و مستي
و تو چون مصرع شعري زيبا ،
سطر برجسته اي از زندگي من هستي ...
