ایـن روزها کـسی بـه خـودش زحـمـت نـمـیدهـد
یـک نـفـر را کـشـف کـنـد
زیـبـایـی هـایـش را بـیـرون بــِکـشـد
تـلـخـی هـایـش را صـبر کـنـد . . .
آدم هـای امــروزی ،
عـشـق هـایِ کـنـسـروی مـی خـواهـنـد !
یـک کـنـسـرو کـه فـقـط دَرش را بـاز کـنـنـد ،
بـعـد یـک نـفـر شـیـریـن و مـهـربـان و زیـبـا
از داخـلِ کـنـسـرو بـپـرد بـیـرون . . .
و هـی لـبـخـنـد بـزنـد و بـگـویـد :
حـق بــا تــوســـت . . . !!!
درســت اســت یـک طــــرفـه بـــودن همـــه چـیــز را خــــراب میـکــند امـــا . . .
بـه حـــد مـــرگ دوسـتــت دارم حـتی اگــر ایــن عشـــق یـک طرفـــه باشــد !
رویـای بـا تـو بــودن افتخــاریســـت کـه نصیــب هــر کـسی نمی شـــود . . .