برایــت قهـــوه میـــریزم، کمی‌ شـــیر، دو قاشــق شـــکر . . . [  !  ] 

میگـــذارم جلـــویت روی میـــز،

گلــدان گل را کنارتـــر میگـــذارم تـا بهتر ببینــــمت . . . 

قیافــه جــدی به خــودم میـــگیرم . . . [  !  ] 

و با لهجـــه‌ای که حــالا برای خــودم هم بیگانــه اسـت ، میـــگویـم : 

قهــــوه ات سـَرد می‌‌شـــود . . . !

هــَر کجــا که هستــی، زودتـــر به خانـــه بیـــا ،

و همانـطور میــــنشینم‌ تــا تـــو یکـــروز بیـایــی . . . [  !  ] 

وقتــی‌ حتــی نبودن آدمهــا برایت قشنــگ می‌‌شــود . . .

خــوابــی کــه تــــ♥ــــو را بــا خـــود نــیـــاورد ؛

مــرگــی ســـت . . .

کــه مـــرا بــا خـــود مــیـــبــــرد . . . { ! }